Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
xeyirxah — sif. <ər. xeyir və fars. xah> Başqasının və hamının yaxşılığını istəyən, başqalarına kömək edən, yaxşılığa çalışan; qayğıkeş. Xeyirxah adam. – <Almaz Xanımnaza:> Şərif çox yaxşı adam imiş, ana. Mən heç gözləməzdim. İşlək, çalışqan,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xeyirxah — ə. və f. yaxşılıq istəyən, birisinin yaxşılığına çalışan … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
hüsn-rəğbət — is. <ər.> Yaxşı, xeyirxah, xoş münasibət. Hüsn rəğbət bəsləmək – xoş, xeyirxah, yaxşı münasibət göstərmək. Hüsaməddin Qətibənin . . Atabəy Məhəmməddən intiqam almaq fikirlərinə hüsn rəğbət bəsləyirdi. M. S. O.. Hüsn rəğbətini qazanmaq – hər … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kəlkün — (Qarakilsə) xeyirxah, qayğıkeş. – Əli çox kəlkün adamdı, yəqin tanıyarsı͂:z … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
məsləhətxah — ə. və f. 1) məsləhət istəyən, məsləhətə ehtiyacı olan; 2) xeyirxah … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
nasaleh — f. və ə. 1) xeyirxah olmayan; 2) dinc olmayan … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
nikuxah — f. başqasının yaxşılığına çalışan; xeyirxah … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
rövşəndil — f. ürəyiaçıq, xeyirxah … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
xeyrəndiş — ə. və f. yaxşı fikirli; xeyirxah … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
əxyar — ə. «xəyyir» c. 1) t. hami, himayəçi; 2) t. xeyirxah … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
alqış — is. 1. Birini təbrik üçün və ya bir şeyi bəyənmə ifadəsi olaraq əl çalma. Sürəkli alqışlar. Gurultulu alqışlar. Alqış səsləri. – Xanəndə zilə çəkdiyindən, hamının gözü onda idi. Birdən alqışlar qopdu. M. Hüs.. Alqış səsləri zalı doldurdu. Ə. Vəl … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
